Hoofstuk 3 (author J. van Dyk)

Willie het so halwe liter diesel ook in gegooi met die volmaak so half uur terug.."Dit smeer die enjin.." het sy oor'le oom Dolf altyd gesê...Oom Dolf is in '93 oorlede toe hy 'n laaitie in Vanderbjil op 'n katana ge-'daais' het & nie die BP trok sien kom het nie.

Terwyl 'n traan oor sy wang biggel met heimwee ruk Willie sy knipmes uit, gryp die stuur met sy kniee vas, flik die knipmes oop & begin sy linker duim skoonkrap.."Ja..." sug hy, " dit gaan 'n lang pad Kirplegischtan toe wees.Die bakkie ry rerig lekker...die enjin is net nou die dag geboor & jy kan die bietjie ekstra woema voel...wel jy kan dit eintlik meer hoor as voel maar dis daar. Willie se radio begin 'n klomp 'static' gooi & hy skiem 'ek sit hom maar af, RSG is vandag half af gewees in elk geval".Terwyl hy so ry raak dit al hoe stiller in sy kop terwyl hy wonder..."Waarom, na al die jare gaan ek nou weer terug Kirplegischtan toe & hoekom..? Waar gaan ek eindig & wat gaan gebeur?"

Agter hom skop die bakkie stofwolke op met die sakkende skemer son in die agtergrond...