Hoofstuk 15 (Author J. van Dyk)

Met 'n mislukte glimlag sak Willie op die deurgesaagde matras neer...'n effense stofwolk walm op & die geroeste springs kraak sommer oor en oor.

"Wat gaan hier aan?" wonder Willie by homself. "Tommie, skakel die vervlakste fan aan & hou op met jou duim in jou neus rondvoeter!" gil Willie. Hy moes toe al die pad terug stap bakkie toe, die rugleuning vorentoe swaai & in sy 'Vanity Kit' sy laaste paar note uitkrap & wys. Sy laaste R200. Die geld wat hy wou gebruik het vir Kersfees om daai vistenk met die pienk seegras vir ... Nee wag hy kan nie nou aan haar wil dink nie.....& dan besef hy met 'n angstige skok....dat dit SY is!!! SY is die rede hoekom hy weer terug Kirplegischtan toe gaan. Hoe onosel kan hy wees!!

Willie stap verby Tommie wat met sy duimnael in sy naeltjie grou badkamer toe & trek die deur agter hom toe. Hy draai die koue kraan oop & spoel sy gesig af met bruin geroeste water... weer & weer & weer...

Hy trek sy oë op skrefies terwyl sy hande vir die laaste keer water in sy gesig plas.
"Ruk jouself reg Willem!" raas hy met homself.
"Vervlaks!"

Hy ruk die deur oop & loer na Tommie wat kwylend die dakwaaier met een oog probeer volg. 'Net soos 'n hond agter sy eie stert aan' dink Willie.

"Tomma - ons moet plan maak." sê Willie terwyl hy sittend 'n 'Texan Plain' van iewers af optoor & hom aansteek. Hy loer af na sy boots se ingeduikte punte & asem 'n lekker dik wolk rook uit...sugtend. "Ons moet nou eers 'n goeie nagrus inkry, môre oggend gaan jy met jou gevreet & kyk of jy 'n foonboek by daai Tracy girl kan score" - "want ek voel soos 'n aap na sy daai jaar oue konna uit my beursie sien val het" dink Willie.

"Willie - jy weet ek sukkel om Engels te lees!?" sê/vra Tommie.
"Dis nie vir jou nie - dis vir my. Ek voel ons moet begin rigting kry aangesien Kersfees net om die draai is & ek moet 'n paar mense in die hande kry..."

Wie wil 'n vistenk hê
& wie wil Willem opsoek
& waarom is daar met vetkryt die naam 'Bennie' geskryf op Willie se stowwerige ou Matras ?!